Wroclaw Medical University

Streszczenie

Wprowadzenie. Padaczka jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń neurologicznych. Pacjenci obciążeni tym schorzeniem często trafiają do gabinetów stomatologicznych. Leczenie ich wymaga specjalnego podejścia i odpowiedniej wiedzy teoretycznej. Absolwenci kierunku lekarsko-dentystycznego powinni być przygotowani, aby przeprowadzić prawidłowe postępowanie.
Cel pracy. Ocena stanu wiedzy studentów i stażystów kierunku lekarsko-dentystycznego na temat leczenia stomatologicznego pacjentów chorych na padaczkę.
Materiał i metody. Przedmiotem analizy było badanie ankietowe przeprowadzone drogą elektroniczną wśród 200 studentów i stażystów kierunku lekarsko-dentystycznego z 7 polskich uniwersytetów medycznych.
Wyniki. Wśród badanych studentów 26,5% było obecnych podczas napadu padaczkowego, a 50,5% miało kontakt z chorym na padaczkę w trakcie studiów. Jedna trzecia ankietowanych uważa, że ma wystarczającą wiedzę na temat postępowania w trakcie leczenia stomatologicznego z osobami chorymi na padaczkę, natomiast 64,5% badanych miałoby obawy związane z prowadzeniem leczenia takiej osoby, podczas gdy 8,5% skierowałoby pacjenta z tej grupy do innego gabinetu. Znieczulenie bez środka zwężającego naczynia zastosowałoby 50,5% badanych, 43% ze środkiem obkurczającym naczynia, a 3% nie podałoby znieczulenia. Większość ankietowanych (89%) otrzymało podczas studiów informacje o postępowaniu z chorym na padaczkę, ale 81% z nich uważa, że temat leczenia tych osób wymaga znacznie szerszego omówienia.
Wnioski. Większość ankietowanych studentów i lekarzy stażystów nie miała wystarczającej wiedzy na temat postępowania z pacjentem chorym na padaczkę w gabinecie stomatologicznym. Wyniki przeprowadzonej ankiety wskazują, że temat stomatologicznego leczenia tych pacjentów powinien być szerzej omawiany podczas toku studiów.

Abstract

Background. Epilepsy is one of the most common neurological disorders. Epileptic patients demand particular healthcare, including dental treatment and proper management both during the incidence of seizures and in the dental office. Dentistry graduates should be prepared to provide appropriate treatment.
Objectives. The aim of the study was to assess dental students’ and interns’ knowledge with regard to dental management of epileptic patients.
Material and Methods. The survey was carried out among 200 dental students and interns from seven Polish Medical Universities.
Results. Twenty six point five percent of students witnessed epileptic seizures, 50.5% faced an epileptic patient during the studies. One-third of subjects admitted that they were aware of how to provide proper dental care. Sixty four point five percent of respondents would be afraid to perform dental treatment in epileptic patients, while 8.5% would refer patient to another clinic. Sexteen percent of students would not undertake prosthetic treatment in this group of patients. Fifty point five percent of respondents would administer anesthetics without vasoconstrictor, 43% with vasoconstrictor, 3% would not anesthetize at all, and 2.5% would perform all dental procedures under general anesthesia. Most of respondents (89%) reported that this topic was discussed during the course of their studies, whereas 81% of them expressed the necessity for the wider discussion on treating patients with special needs.
Conclusion. The majority of examined dental students and interns did not have appropriate knowledge on how to deal with patients with epilepsy in dental office. The results of this survey indicate that issues connected with dental treatment of epileptic patients should be raised in broader dimension during the course of studies.