Wroclaw Medical University

Streszczenie

Wstęp. Stomatopatie protetyczne są schorzeniem dotyczącym głównie pacjentów użytkujących całkowite lub częściowe protezy akrylowe. Uraz mechaniczny powodowany przez źle dostosowane uzupełnienia przyczynia się do występowania zaburzeń w obrębie jednej z podstawowych barier obronnych jamy ustnej – błony śluzowej, które może stać się wrotami zakażenia m.in. dla grzybów z rodzaju Candida. To z kolei sprzyja pojawieniu się stomatopatii protetycznych. Obecnie nie poprzestaje się tylko na znalezieniu odpowiedniego składu chemicznego, ale także optymalnego sposobu polimeryzacji minimalizującego niepożądane właściwości tworzywa akrylowego. Należy zatem oczekiwać, iż adhezja drobnoustrojów, a tym samym gromadzenie się płytki protez, może zależeć m.in. od sposobu polimeryzacji tworzywa akrylowego i chropowatości materiału.
Cel pracy. Ocena chropowatości powierzchni różnych tworzyw akrylowych stosowanych w wykonawstwie płyt protez oraz ilościowe porównanie przylegania do nich grzybów Candida na podstawie badań in vitro.
Materiał i metody. W badaniach wykorzystano próbki pięciu tworzyw akrylowych różniących się między sobą sposobem polimeryzacji. Wskaźnik chropowatości oraz poziom przylegania drobnoustrojów określono dla próbek poddanych procesowi polerowania i niewypolerowanych.
Wyniki. Największymi wartościami chropowatości charakteryzował się materiał polimeryzowany na zimno ProBase Cold®, co znalazło odzwierciedlenie w największym poziomie przylegania drobnoustrojów do jego powierzchni. Największe ograniczenie ilości drobnoustrojów po procesie polerowania wystąpiło w przypadku tworzywa SR Ivocap High Impact®.
Wnioski. Proces polerowania zmniejsza chropowatość materiału oraz powoduje redukcję odkładania drobnoustrojów na jego powierzchni. Konieczne jest użytkowanie protez z przerwą nocną oraz przechowywanie ich w środowisku suchym, aby zminimalizować możliwość rozwoju mikroorganizmów na powierzchni tworzywa akrylowego.

Abstract

Background. Denture stomatitis mainly concerns the patients who use the full or partial acrylic dentures. Mechanical injury caused by incorrectly matched restorations leads to disorder within one of the main protective barriers of the oral cavity – the mucosa. Then it can become an entry for infection, including Candida species that might lead to denture stomatitis. Thus, not only the optimal chemical composition is sought, but also the best method of polymerization of acrylic resin to minimize its unwanted features. It is expected that the adhesion of microorganisms and the accumulation of denture plaque can, among others, depend on the polymerization method and the roughness of the acrylic resin.
Objectives. The aims of this thesis were to compare roughness of chosen materials and to quantitatively compare the adhesion of Candida species to the surface of various materials used to prepare bases of dentures, on the basis of the in vitro studies.
Material and Methods. The samples of five acrylic materials with different ways of polymerization process were evaluated. Roughness parameter and the level of adherence of microorganisms were determined for the samples divided in two groups: polished and non-polished.
Results. The most rugged material was the cold curing acrylic resin ProBase Cold®. This fact was illustrated by the highest level of microbial adhesion to the surface. The Ivocap High Impact® characterized the greatest decrease of Candida adhesion after the polymerization process.
Conclusion. The polishing process reduces both the roughness of a material and the deposition of microorganisms on its surface. It is indicated to make a night-break during the use of acrylic dentures and keep them in dry environment to minimize the possibility of microbial growth on the surface.