Abstract

Background. The concept of facial symmetry is very significant from the orthodontic diagnostics point of view, and also for attractiveness assessment. A shift of the midline leads to disharmony, which negatively affects the sense of esthetics. However, a subjective face assessment by different individuals can make a slight, seemingly indefinable asymmetry acceptable.
Objectives. The assessment of the perception of the female face symmetry, its attractiveness by dentistry students and by the individuals unrelated to dentistry.
Material and Methods. The test group included 101 dentistry students aged from 22–28 years (50 men and 51 women), 102 students of the University of Technology in Wrocław aged from 20–25 years (52 men and 50 women). The respondents were asked to order, according to their attractiveness, three photos of the face of every individual: one natural and two modified, using graphic software, which were mirror images of the half right and half left face. Additionally, the respondents assessed facial symmetry (6 photos in the scale of 1:1): of one natural (symmetric) and asymmetrical within mandible, with a pogonion point shifted left of 2, 4, 6, 8, and 10 mm.
Results. The respondents have considered as a most attractive the symmetric face, which was the mirror image of the half left face, less attractive was the natural face, and the least attractive was, according to them, the face that was the mirror image of the half right side. The statistical analysis has confirmed the lack of differences in perception of the attractiveness between both test groups (p < 0.772). Among the dentistry students approximately half of the respondents have considered the natural face and the face with the pogonion point shifted of 2 mm as symmetrical. The other versions were classified by most of the respondents as asymmetric. The assessment performed by the individuals unrelated to dentistry was similar, although they have more often indicated the face with the pogonion point shifted of 4 mm as asymmetric.
Conclusion. The facial symmetry toward the facial midline is extremely important, although it is not a unique factor affecting the attractiveness. The perception of the asymmetry in the case of the greater deviations from the midline (6–10 mm) was correct in the vast majority of the cases. The greater difficulty was the correct assessment of both symmetrical, as well as slightly asymmetrical face.

Streszczenie

Wprowadzenie. Pojęcie symetrii twarzy jest bardzo istotne zarówno z punktu widzenia diagnostyki ortodontycznej, jak i oceny atrakcyjności. Przesunięcie linii pośrodkowej wprowadza dysharmonię, która wpływa negatywnie na poczucie estetyki. Subiektywna ocena twarzy przez różnych ludzi może jednak sprawić, że nieznaczna, pozornie nieuchwytna asymetria będzie akceptowalna.
Cel pracy. Ocena postrzegania symetrii i atrakcyjności twarzy żeńskiej przez studentów stomatologii oraz osoby niezwiązane ze stomatologią.
Materiał i metody. Badaniem objęto grupę 101 studentów stomatologii (50 mężczyzn i 51 kobiet) w wieku 22–28 lat oraz grupę 102 osób niezwiązanych ze stomatologią (52 mężczyzn i 50 kobiet) w wieku 20–25 lat. Ankietowanych poproszono o uszeregowanie według atrakcyjności 3 zdjęć tej samej twarzy: naturalnej oraz dwóch zmienionych za pomocą programu graficznego, będących odbiciem lustrzanym prawej i lewej połowy twarzy. Badane osoby asymoceniały ponadto symetrię twarzy (6 zdjęć w skali 1:1): naturalnej (symetrycznej) oraz niesymetrycznych w obrębie żuchwy z przesuniętym w lewo punktem pogonion o 2, 4, 6, 8 i 10 mm.
Wyniki. Ankietowani za najatrakcyjniejszą uznali twarz symetryczną, będącą odbiciem lustrzanym lewej połowy twarzy, za mniej atrakcyjną – twarz naturalną, najmniej atrakcyjna zaś była według nich twarz będąca odbiciem lustrzanym prawej połowy twarzy. Analiza statystyczna potwierdziła brak różnic w postrzeganiu atrakcyjności między badanymi grupami (p < 0,772). Oceniając symetrię względem linii pośrodkowej wśród studentów stomatologii, około połowa ankietowanych uznała twarz naturalną oraz z przesuniętym punktem pogonion o 2 mm za symetryczną. Pozostałe wersje większość ankietowanych klasyfikowała jako niesymetryczne. Ocena dokonana przez osoby niezwiązane ze stomatologią była podobna, chociaż częściej wskazywali oni twarz z przesuniętym punktem pogonion o 4 mm jako symetryczną.
Wnioski. Symetria twarzy względem linii pośrodkowej jest niezmiernie ważnym, choć nie jedynym czynnikiem wpływającym na atrakcyjność. Postrzeganie asymetrii w przypadku większych odchyleń od linii pośrodkowej (6–10 mm) było w przeważającej liczbie przypadków prawidłowe. Większą trudność stanowiła prawidłowa ocena twarzy zarówno symetrycznej, jak i w niewielkim stopniu niesymetrycznej.