Streszczenie

Wprowadzenie. Jakość kontaktu między lekarzem, pacjentem a rodziną ma znaczący wpływ na leczenie – tym większy im młodsze jest dziecko. Dobra komunikacja usprawnia diagnostykę, mobilizuje pacjenta do walki z chorobą oraz polepsza rokowanie.
Cel pracy. Ocena relacji pacjent–lekarz pediatra widziana oczami rodziców i dzieci oraz ocena sposobów zachowania się dzieci przed i w czasie wizyty u lekarza pediatry.
Materiał i metody. Anonimowym badaniem ankietowym objęto 190 dzieci w wieku 5–13 lat oraz 90 rodziców dzieci będących w tym samym wieku. Do badania użyto dwóch autorskich kwestionariuszy składających się z pytań zamkniętych, z których jeden przeznaczony był dla rodziców, a drugi dla dzieci. Kwestionariusz służący do badania dzieci zawierał ilustracje obrazkowe.
Wyniki. Większość rodziców jest zdania, że przygotowuje dziecko na wizytę u lekarza pediatry. Mimo to, 85% dzieci nie lubi przychodzić do pediatry, 38% płacze przed gabinetem lekarskim, a 35% zachowuje się niegrzecznie podczas badania. Dzieci, które są trzymane przez rodziców na kolanach w czasie wizyty w gabinecie pediatrycznym, nie boją się lekarza i 70% z nich zachowuje się grzecznie. Niestety, tylko 21% rodziców postępuje w ten sposób. Rodzice, którzy trzymają dzieci na kolanach częściej je także chwalą za grzeczne zachowanie (94%). Dzieci szczególnie cenią lekarzy, którzy się do nich uśmiechają (91%) oraz umieją jasno i zrozumiale przekazać im informacje medyczne (79%). W opinii 55% dzieci część lekarzy w ogóle z nimi nie rozmawia. Ponad połowa rodziców uważa, że lekarze przyjmują postawę niecierpliwą, a 56% jest zdania, że zachowują się w nierozsądny sposób. W opinii 96% rodziców istnieje związek między dobrym podejściem lekarza do dziecka a zaufaniem rodziców w stosunku do pediatry, co według 91% ankietowanych ma znaczący wpływ na zastosowanie się rodziców do zaleceń lekarskich.
Wnioski. Większość rodziców nie przygotowuje dziecka do wizyty u lekarza oraz nie wie jak zachować się podczas badania pediatrycznego, co skutkuje u dzieci płaczem i agresją. Według opinii dzieci, lekarze z nimi nie rozmawiają, porozumiewają się jedynie z ich rodzicami. W opinii rodziców, lekarze są zbyt niecierpliwi i poświęcają zbyt mało czasu na badanie dziecka i rozmowę z nim. Widząc dobre podejście lekarza do dziecka, rodzice bardziej ufają lekarzowi i sumienniej stosują się do jego zaleceń.

Abstract

Background. The quality of the relationship between the doctor, the patient and the family has a significantly influence on the treatment – the greater the younger the patient is. Better communication mobilize the patient to fight illness, improve his diagnostic and prognosis.
Objectives. The aim of the study was to assess the patient – pediatrist relationship seen by parents and children, as well as, the types of children’ behavior before and during a meeting with the doctor.
Material and Methods. an anonymous questionnaire was given to 190 children in the age of 5 to 13 and 90 parents of children of the same age. Two author’s questionnaire with close question was used. One of them was for adults and the other for children. Children’s questionnaire had pictures, which helped to communicate with them.
Results. Despite the fact that majority of parents prepare child for a meeting with the doctor, children do not like to see paediatrician (85%), cry in front of a consulting room (38%) and behave naughty during the doctor’s examination (35%). The children, who sit on parents’ knee in the consulting room, are not afraid of a doctor and 70% of them behave politely. Only 21% parents behave that way. Good habits are going together – parents whose children sat on their knee also commendable more frequently their children for a proper behavior (94%). Children appreciate the doctor’s smile (91%) and the ability to speak clearly and comprehensibly (79%). In childrens opinion doctors do not talk with them (55%). More than half of parents consider that doctors are impatient and 56% think that they behave in the unreasonable manner. In the opinion of 96% parents it is a correlation between the good doctor’s attitude to the child and parent’s trust. According to 91% of the questioned, good paediatrician’s attitude have an influence on respecting doctor’s recommendations.
Conclusion. The majority of parents do not know how they should behave during the paediatric examination. That causes cry and aggression in their children. In children opinion, doctors talk only with parents and do not make a conversation with them. In parents’ opinion, doctors are too impatient and do not expend enough time for examination and conversation with children. Parents who notice good doctor’s attitude to the child, are more likely trustful to the paediatrician and respecting doctor’s recommendations.