Dental and Medical Problems

Dent Med Probl
Impact Factor (IF 2023) – 2.7
Journal Citation Indicator (JCI 2023) - 1.06
Scopus CiteScore (2023) – 4.0 (CiteScore Tracker – 4.9)
Index Copernicus (ICV 2023) – 181.00
MNiSW – 70 pts
ISSN 1644-387X (print)
ISSN 2300-9020 (online)
Periodicity – bimonthly


 

Download original text (PL)

Dental and Medical Problems

2011, vol. 48, nr 4, October-December, p. 595–600

Publication type: historical article

Language: Polish

License: Creative Commons Attribution 3.0 Unported (CC BY 3.0)

Rys historyczny traumatologii szczękowo-twarzowej

History of Maxillofacial Traumatology

Olga Parulska1,, Maciej Dobrzyński2,

1 Katedra i Z akład Chirurgii Stomatologicznej AM we Wrocławiu

2 Katedra i Z akład Stomatologii Zachowawczej i Dziecięcej AM we Wrocławiu

Streszczenie

Złamania kości twarzowej części czaszki towarzyszyły człowiekowi od zarania dziejów. Rozwój cywilizacyjny wpływał jednak na częstotliwość, charakter oraz zakres tego rodzaju obrażeń. Zagadnienie traumatologii szczękowotwarzowej pojawiało się już w przekazach starożytnych, a w kolejnych epokach historycznych doskonalono wypracowane metody leczenia i diagnostyki złamań czaszki twarzowej. Już starożytny lekarz Imhotep (w okresie 2691–2621 p.n.e.) szczegółowo opisał przypadki złamań nosa, kości jarzmowej, szczęki oraz żuchwy, uwzględniając badanie fizykalne, diagnozę, zastosowane leczenie, a także prognozę. Dynamiczny rozwój nauk podstawowych, tj. anatomii, biofizyki czy biomechaniki, znacząco przyczynił się do dokładnego poznania patomechanizmu złamań twarzowej części czaszki, a zdobycze anestezjologii, farmakologii czy inżynierii materiałowej wpłynęły na doskonalenie technik leczenia. Wybitne postaci światowej medycyny, tj. William G. T. Morton (1819–1868), Wilhelm C. Röntgen (1845–1923), Alexander Fleming (1881–1955), Godfrey N. Hounsfield (1919–2004) czy Per-Ingvar Brånemark (ur. 1929) dzięki swym odkryciom zmienili oblicze traumatologii szczękowo-twarzowej. Celem pracy było przedstawienie istotnych faktów historycznych, które przyczyniły się do rozwoju traumatologii szczękowotwarzowej.

Abstract

The fractures of facial skeleton have accompanied man since the dawn of history. However, the development of civilization influenced frequency, nature and extension of such injuries. The issue of maxillofacial traumatology has already appeared in ancient records. The ancient physician Imhotep (already in the period 2691–2621 BC) described in detail the cases of fractures of the nose, zygomatic bone, maxilla and mandible, considering physical examination, diagnosis, treatment and prognosis. During the following historical periods methods of maxillofacial fractures treatment were developed and diagnostic methods were also improved. The dynamic development of basic medical sciences such as anatomy, biophysics and biomechanics contributed to explanation of the pathomechanism of facial skeleton fractures, while the achievements of anesthesiology, pharmacology and materials engineering affected the improvement of treatment techniques. The prominent figures of world medicine i.e. William G. T. Morton (1819–1868), Wilhelm C. Röntgen (1845–1923), Alexander Fleming (1881–1955), Godfrey N. Hounsfield (1919–2004) or Per-Ingvar Brånemark (born 1929), thanks to their discoveries, changed the aspect of maxillofacial traumatology. The aim of the study was to present the historical facts that had an influence on development of the maxillofacial traumatology.

Słowa kluczowe

złamania twarzoczaszki, traumatologia szczękowo-twarzowa, historia stomatologii

Key words

maxillofacial skeleton fractures, maxillofacial traumatology, history of dentistry

References (37)

  1. Haase S., Pirsig W., Parsche F.: Surgical findings in an Egyptian mummy’s skull. Dtsch. Z. Mund. Kiefer Gesichtschir. 1991, 15, 156–160.
  2. Lipton J.S.: Oral surgery in ancient Egypt as reflected in the Edwin Smith Papyrus. Bull. Hist. Dent. 1982, 30, 108–114.
  3. Ralston B.L.: Compound elevated fractures of the skull. J. Neurosurg. 1976, 44, 77–79.
  4. Żukiel R., Nowak S., Jankowski R., Piestrzeniewicz R.: Historyczna kazuistyka neurochirurgiczna. Cz. I. Neuroskop. 2006, 8, 9–15.
  5. Zmożyński M., Wanyura H., Stopa Z.: Leczenie złamań żuchwy – przegląd metod od starożytności do czasów współczesnych. Czas. Stomatol. 2009, 62, 974–991.
  6. Hagedorn H.G., Zink A., Szeimies U., Nerlich A.G.: Macroscopic and endoscopic examinations of the head and neck region in ancient Egyptian mummies. H.N.O. 2004, 52, 413–422.
  7. Baron A., Baron P.: Stomatologia w malarstwie. Red. Piekarczyk J., Parol, Kraków 1999.
  8. Gahhos F., Ariyan S.: Facial fractures: Hippocratic management. Head Neck Surg. 1984, 6, 1007–1013.
  9. Lascaratos J.G., Segas J.V., Trompoukis C.C., Assimakopoulos D.A.: From the roots of rhinology: the reconstruction of nasal injuries by Hippocrates. Ann. Otol. Rhinol. Laryngol. 2003, 112, 159–162.
  10. Sapounakis C., Rallis G., Mourouzis C., Konsolaki E., Tesseromatis C.: Injuries to the head and neck in Homer’s Iliad. Br. J. Oral Maxillofac. Surg. 2007, 45, 112–115.
  11. Mylonas A.I., Tzerbos F.H., Eftychiadis A.C., Papadopoulou E.C.: Cranio-maxillofacial injuries in Homer’s Iliad. J. Craniomaxillofac. Surg. 2008, 36, 1–7.
  12. Nomikos N.N., Nomikos G.N., Mavrogenis A.F., Papagelopoulos P.J., Korres D.S.: Ιnjuries in wrestling, boxing and pancration in ancient Greece. E.E.X.O.T. 2008, 59, 180–184.
  13. Lascaratos J., Cohen M.: Paul of Aegina. Plast. Reconstr. Surg. 2002, 110, 1600–1601.
  14. Skoulakis C.E., Manios A.G., Theos E.A., Papadakis C.E., Stavroulaki P.S.: Treatment of nasal fractures by Paul of Aegina. Otolaryngol. Head. Neck Surg. 2008, 138, 279–282.
  15. Tewari M., Shukla H.S.: Sushruta: The father of Indian surgery. Indian J. Surg. 2005, 67, 229–230.
  16. Aciduman A., Arda B., Ozaktürk F.G., Telatar U.F.: What does Al-Qanun Fi Al-Tibb (the Canon of Medicine) say on head injuries? Neurosurg. Rev. 2009, 32, 255–263.
  17. Shvabe I.: Problems of traumatology in the works of Ibn-Sina (Avicenna). Ortop. Travmatol. Protez. 1979, 9, 68–70.
  18. Wolfe S.A., Baker S.: Facial Fractures. Goin J.M. (ed.), Thieme Medical Publishers Inc. New York 1993.
  19. Thaller S.R., McDonald W.S.: Facial Trauma. Marcel Dekker Inc. New York 2004, 381–415.
  20. Mukerji R., Mukerji G., McGurk M.: Mandibular fractures: Historical perspective. Br. J. Oral Maxillofac. Surg. 2006, 44, 222–228.
  21. Toma V.S., Mathog R.H., Toma R.S., Meleca R.J.: Transoral versus extraoral reduction of mandible fractures: a comparison of complication rates and other factors. Otolaryngol. Head Neck Surg. 2003, 128, 215–219.
  22. Christen A.G., Christen J.A.: The triumph and tragedy of James Baxler Bean, MD, DDS (1834–1870). J. Hist. Dent. 2003, 51, 19–25.
  23. Fraser-Moodie W.: Mr. Gunning and his splint. Br. J. Oral Surg. 1969, 7, 112–115.
  24. Essig C.J.: The American textbook of prosthetic dentistry. Lea Brothers and Co., Philadelphia 1896.
  25. Harding R.L.: Robert Henry Ivy, M.D. 1881–1974. Plast. Reconstr. Surg. 1975, 55, 122–125.
  26. Rogers B.O.: The first preand post-operative photographs of plastic and reconstructive surgery: contributions of Gurdon Buck (1807–1877). Aesthetic Plast. Surg. 1991, 15, 19–33.
  27. Patterson R.: The Le Fort fractures: René Le Fort and his work in anatomical pathology. Can. J. Surg. 1991, 34, 183–184.
  28. Samolczyk-Wanyura D., Wanyura H.: Grupy kliniczno-anatomopatologiczne złamań górnego masywu twarzy. Złamania centralne. Czas. Stomatol. 1992, 45, 224–231.
  29. Converse J.M.: The extraordinary career of Doctor Varaztad Hovhannes Kazanjian. Plast. Reconstr. Surg. 1983, 71, 138–143.
  30. Ewdokimow A.I., Łukomskij I.G., Starobinskij I.M.: Chirurgia stomatologiczna. PZWL, Warszawa 1953.
  31. Wanyura H.: Urazy szkieletu czaszkowo twarzowego. [W:] C hirurgia szczękowo-twarzowa. Red.: Kryst L. PZWL, Warszawa 2007, 247–310.
  32. Rowe N.L.: The history of the treatment of maxillo-facial trauma. Ann. R. Coll. Surg. Engl. 1971, 49, 329–349.
  33. Siegert R., Weerda H.: Immobilization of fractures of the facial skeleton: past and present. Facial Plast. Surg. 1990, 7, 137–151.
  34. Brånemark P.I.: Osseointegration and its experimental background. J. Prosthet. Dent. 1983, 50, 399–410.
  35. Kos M., Brusco D., Engelke W.: Ocena wyników leczenia złamań oczodołów z użyciem folii polidioksanowej. Polim. Med. 2006, 36, 31–36.
  36. Szabelska A., Zwolak A., Sarna-Boś K., Kleinrok P., Dąbrowska M., Staśkiewicz G., Drop A., Kleinrok J.: Wielorzędowa tomografia komputerowa w ocenie ssż – nowe możliwości diagnostyczne. Protet. Stomatol. 2005, 55, 430–435.
  37. Yanaga H., Koga M., Imai K., Yanaga K.: Clinical aplication of biotechnically cultured autologus chondrocytes as novel graft material for nasal augmentation. Aesthetic Plast. Surg. 2004, 28, 212–221.
© Wroclaw Medical University