Dental and Medical Problems

Dent Med Probl
JCR Impact Factor (IF) – 2.6
Scopus CiteScore (2022) – 2.9 (CiteScore Tracker 2023 – 4.0)
Index Copernicus (ICV 2022) – 134.48
MNiSW – 70 pts
Average rejection rate (2023) – 82.91%
ISSN 1644-387X (print)
ISSN 2300-9020 (online)
Periodicity – bimonthly


 

Download original text (EN)

Dental and Medical Problems

2011, vol. 48, nr 4, October-December, p. 586–589

Publication type: clinical case

Language: English

License: Creative Commons Attribution 3.0 Unported (CC BY 3.0)

Salivary Stone in Sublingual Duct – Case Report

Kamica przewodu ślinianki podjęzykowej – opis przypadku

Mansur Rahnama1,, Joanna Szczerba1,, Rozan Hamwi1,

1 Department of Oral Surgery Medical University of Lublin, Poland

Abstract

Sialolithiasis, also reffered to as salivary stones, may cause obstructions in salivary glands. The appearance of the stones may result from disorders in calcium-phosphate metabolism that accompany parathyroid diseases or it may be affected by enzymatic defects characterized with a peculiar disposition to develop stones and lithiasis (renal lithiasis, liver stones). The number of male patients diagnosed with the salivary stones is twice as frequent, childern being particularly the rare case, with the greatest number of cases that aged 30–50. The salivary stones develop through stadiums of initial disorders of calcium metabolism, salts precipitation and the focus creation, which in the course collects organic and inorganic compounds producing a stone. The frequency of stones appearance depends on the type of salivary gland. The submandibular glands are impounded in 80–90% cases, the parotid glands in 8–19%, whereas the sublingual glands in 1%. In small salivary glands the salivary stones hardly ever appear. The authors described a case of a salivary stone located in the duct of the sublingual gland. Surgery was used to remove the stone by cutting along the salivary duct.

Streszczenie

Sialolitiazy, czyli kamice ślinianek, mogą być przyczyną niedrożności w gruczołach ślinowych. Kamienie mogą tworzyć się na tle zaburzeń gospodarki wapniowo-fosforanowej w przebiegu chorób przytarczyc oraz w wyniku wad enzymatycznych predysponujących skłonność osobniczą do powstawania kamieni i kamic (nerkowa, wątrobowa). Kamienie ślinowe spotyka się dwukrotnie częściej u mężczyzn, rzadko występują u dzieci, najwięcej przypadków jest w wieku 30–50 lat. Kamienie ślinowe powstają stopniowo przez stadia początkowych zaburzeń metabolizmu wapnia, wytrącania się soli oraz powstanie ogniska, które w dalszym przebiegu nawarstwia się substancjami organicznymi i nieorganicznymi, tworząc kamień. Częstość występowania kamieni zależy od rodzaju gruczołu ślinowego. Ślinianka podżuchwowa jest zajęta w 80–90% przypadków, ślinianka przyuszna w 8–19%, a podjęzykowa w 1%. Kamienie ślinowe występują rzadko w małych gruczołach ślinowych. W pracy opisano przypadek kamienia ślinowego, umiejscowionego w przewodzie wyprowadzającym ślinianki podjęzykowej. Zastosowano leczenie chirurgiczne polegające na wyłuszczeniu kamienia w całości przez nacięcie przewodu ślinianki.

Key words

diseases of the salivary glands, salivary stone

Słowa kluczowe

choroby ślinianek, kamica ślinowa

References (14)

  1. Osuch E., Bruzgielewicz A.: Gruczoły ślinowe. In: Chirurgia szczękowo-twarzowa. Ed.: Kryst L., Wyd. Lek. PZWL, Warszawa 2007, 356–373.
  2. Panaś M.: Choroby gruczołów ślinowych. In: Chirurgia szczękowo-twarzowa. Ed.: Bartkowski S.B., Wyd. Ages, Kraków 1996, 203–213.
  3. S chow S.R., Miloro M.: Rozpoznawanie i leczenie schorzeń gruczołów ślinowych. In: Chirurgia stomatologiczna i szczękowo-twarzowa. Ed.: Peterson L.J., Wyd. Czelej, Lublin 2001, 517–540.
  4. Gullota U., Schekatz A.: Digital subtraction sialography. Eur. J. Radiol. 1983, 3, 339–340.
  5. Wyszumirski M., Grzesiak-Janas G.: Zastosowanie nowoczesnych technik w leczeniu kamicy ślinianek. Magazyn Stomatol. 2001, 11, 11, 46–48.
  6. C hoi J., Kim I.K., Oh N.S.: Multiple sialolith in sublingual gland: Report of a case. Int. J. Oral Maxillofac. Surg. 2002, 31, 562–563.
  7. Goncalves M., Hochuli-Vieira E., Lugao C.E.B., Monnazzi M.S., Goncalves A.: Sialolith of unusual size and shape. Dentomaxillofac. Radiol. 2002, 31, 209–210.
  8. Pollack C.V.J., Severance H.W. Jr.: Sialolithisis: case studies and review. J. Emerg. Med. 1990, 8, 89–91.
  9. Williams M.F.: Sialolithiasis. Otolaryngol. Clin. North Am. 1999, 32, 819–834.
  10. Pietz D.M., Bach D.E.: Submandibular sialolithisis. Gen. Dent. 1987, 35, 494–496.
  11. A kin I., Esmer N.A.: Submandibular sialolith of unusual size: a case report. J. Otolaryngol. 1991, 20, 123–125.
  12. Zakaria M.A.: Giant calculi of the submandibular salivary gland. Br. J. Oral Surg. 1981, 19, 230–232.
  13. Hong K.H., Yang J.S.: Sialolithiasis in the sublingual gland. J. Laryngol. Otol. 2003, 117, 905–907.
  14. S utay S., Erdag T.K., Ikiz A.O., Gueri E.A.: Large submandibular gland calculus with perforation of the floor of the mouth. Otolaryngol. Head Neck Surg. 2003, 128, 587–588.