Dental and Medical Problems

Dent Med Probl
Impact Factor (IF 2023) – 2.7
Journal Citation Indicator (JCI 2023) - 1.06
Scopus CiteScore (2023) – 4.0 (CiteScore Tracker – 4.9)
Index Copernicus (ICV 2023) – 181.00
MNiSW – 70 pts
ISSN 1644-387X (print)
ISSN 2300-9020 (online)
Periodicity – bimonthly


 

Download original text (PL)

Dental and Medical Problems

2009, vol. 46, nr 4, October-December, p. 389–393

Publication type: original article

Language: Polish

License: Creative Commons Attribution 3.0 Unported (CC BY 3.0)

Ocena rozmiarów i struktury zębów środkowych w materiale Zakładu Chirurgii Stomatologicznej Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Assessment of Size and Structure of Mesiodentes in the Material of Oral Surgery Department Medical University of Łódź

Daniel Olszewski1,, Anna Janas1,, Grażyna Grzesiak−Janas1,

1 Uniwersytetu Medycznego w Łodzi

Streszczenie

Wprowadzenie. Mezjodens (ząb środkowy) jest najczęściej występującym zębem nadliczbowym. Jest umiejscowiony między przyśrodkowymi zębami siecznymi szczęki, rzadziej żuchwy. Zęby środkowe mogą mieć zróżnicowane kształty i rozmiary, zarówno wzdłuż, jak i w poprzek długiej osi zęba. Mezjodens budową może być zbliżony do zęba siecznego, jak również odbiegać znacznie od struktury zęba prawidłowego, przyjmując kształt stożkowaty, guzowaty i trzonowcowaty.
Cel pracy. Ocena rozmiarów oraz analiza kształtów i stopnia rozwoju korzeni zębów środkowych.
Materiał i metody. Materiał do badań stanowiło 53 pacjentów Zakładu Chirurgii Stomatologicznej UM w Łodzi. U osób tych usunięto 61 zębów środkowych. Mezjodensy oceniano pod kątem rozmiarów zarówno wzdłuż, jak i poprzek osi długiej za pomocą suwmiarki. Podzielono je również pod kątem kształtu na zbliżone do zębów siecznych, oraz stożkowate, guzowate i trzonowcowate. W ocenie rozwoju korzenia zastosowano klasyfikację Moorreesa, Fanninga i Hunta.
Wyniki. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, iż średnia długość i szerokość mezjodensów jest znacznie mniejsza niż zębów prawidłowych. Kształt zębów środkowych zwykle odbiegał od struktury zęba prawidłowego, przyjmując najczęściej formę stożkowatą, zaś korzenie mezjodensów wykazywały zróżnicowany stopień rozwoju skorelowany z wiekiem.
Wnioski. Największą grupę zębów środkowych stanowiły mezjodensy o kształcie stożkowatym.

Abstract

Background. Mesiodens (midline tooth) is the most frequent supernumerary tooth. It is situated between mesial incisors of maxilla, less often in the mandible. Mesiodens can have various shapes and sizes. It can be similar to incisor tooth and have different shape like conical, tuberculated and molariform.
Objectives. The aim of this study was the assessment of sizes, shapes and level of development of radices of midline teeth.
Material and Methods. The material of investigations were group of 53 patients of Oral Surgery Department of Medical University of Łódź in which 61 mesiodentes were extracted. The mesiodentes were estimated from the point of size in along and across axe and divided into four groups: remining incisors, conical, tuberculated, molariform. In the assessment of root, development the classification of Moorrees Fanning and Hunt was used.
Results. On the basis of own investigations, the authors observed that average length and width of mesiodentes is much smaller than in the group of normal teeth. The most common shape was conical and roots of midline teeth had various level of development which was correlated with the age of the patients.
Conclusion. The biggest group of mesiodentes consisted of conical shape teeth.

Słowa kluczowe

mezjodens, zęby nadliczbowe, kształt, struktura

Key words

mesiodens, supernumerary teeth, shape, structure

References (14)

  1. CAVSON R.A., ODELL E.W.: Cavson’s Essentials of Oral Pathology and Oral Medicine. Churchill Livingstone Elsevier, Edinburgh, London, New York, Oxford, Philadelphia, St. Louis, Sydney, Toronto 2008.
  2. JANAS A., GRZESIAK−JANAS G., RATAJEK−GRUDA M.: Mesiodens. Magazyn Stomat. 2005, 15, 3, 47–48.
  3. VAN BUGGENHOUT G., BAILLEUL−FORESTIER I.: Mesiodens. Eur. J. Med. Genet. 2008, 51, 178–181.
  4. STRUŻAK−WYSOKIŃSKA M., WYSOKIŃSKA−MISZCZUK J., KAMIŃSKA K.: Zęby środkowe. Czas. Stomat. 1988, 41, 103–108.
  5. SRIVATSAN P., BABU A.: Mesiodens with an unusual morphology and multiple impacted supernumerary teeth in a non−syndromic patient. Indian J. Dent. Res. 2007, 18, 138–140.
  6. MOORREES C.F.A., FANNING E.A., HUNT E.E.: Age variation of formation stages for ten permanent teeth. J. Dent. Res. 1963, 6, 1490–1502.
  7. KHALAF K., ROBINSON D.L., ELCOCK C., SMITH R.N., BROOK A.H.: Tooth size in patients with supernumerary teeth and a control group measured by image analysis system. Arch. Oral Biol. 2005, 50, 243–248.
  8. SALCIDO−GARCIA J.F., LEDESMA−MONTES C., HERNANDES−FLORES F., PERES D., GARCES−ORTIZ M.: Frequency of supernumerary teeth in Mexican population. Med. Oral Patol. Oral Cir. Bucal. 2004, 9, 407–409.
  9. MONTENEGRO P.F., CASTELLON E.V., AYTES L.B., ESCODA C.G.: Retrospective study of 145 supernumerary teeth. Med. Oral Patol. Oral Cir. Bucal. 2006, 11, 339–344.
  10. PATCHETT C.L., CRAWFORD P.J.M., CAMERON A.C., STEPHENS C.D.: The management of supernumerary teeth in childhood – a retrospective study of practice in Bristol Dental Hospital, England and Westmead Dental Hospital, Sydney, Australia. Int. J. Paediatr. Dent. 2001, 11, 259–265.
  11. PRIMOSCH R.E.: Anterior supernumerary teeth – assessment and surgical intervention in children. Pediatr. Dent. 1981, 3, 204–215.
  12. JANISZEWSKA−OLSZOWSKA J., GÓRNIAK D., WĘDRYCHOWSKA−SZULC B., GRZYWACZ I., KOWALEWSKA I.: Różnorodność postaci klinicznych zęba środkowego. Magazyn. Stomat. 2003, 13, 4, 38–42.
  13. GOMES C.D.O., DRUMMOND S.N., JHAM B.C., ABDO E.N., MESQUITA R.A.: Survey of 460 supernumerary teeth in Brazilian children and adolescents. Int. J. Paed. Dent. 2008, 18, 98–106.
  14. WYCHOWAŃSKI P., WOJTOWICZ A., STAWICKA−WYCHOWAŃSKA R., ROSZKOWSKI W., KALINOWSKI E.: Analiza morfologiczna zębiny zębów nadliczbowych i dodatkowych. Nowa Stomat. 2004, 27, 1, 3–6.
© Wroclaw Medical University