Wroclaw Medical University

Abstract

Teeth trauma in the developmental age is the second reason as for the frequency of patients’ reporting to the stomatology doctor. The traumas in the form of the complete tooth dislocation are frequent with the 0.5–16% children with permanent teeth and are more often common with boys. The dislocated teeth are most usually the medial incisor in the jaw and more rarely – in the mandible. External tooth root resorption is a complication occurring with tooth trauma which, in consequence, leads to the damage of the periodontal tissues. The problem prevails in teeth which are completely dislocated, secondarily implanted. The process depends on the preservation of pulp vitality. Etiology and pathogenesis of the external resorption is not fully explained. In this study, the authors described a case of a 10 year−old patient, who in the consequence of the trauma in 2005, experienced complete dislocation of tooth 21. The tooth was replanted without a parallel endodontic treatment. In the course of the control study, in the period of 3 years from the trauma, the vitality of the pulp was certified. In 2008, after 3 years from the trauma – the beginnings of complications in the form of the chronic purulent inflammation of periapical tissues – the external resorption of the tooth root was recognized and described radiologically. The study presents clinical possibilities of inhibiting of the above described pathological process with the use of hydroxide−calcium preparations and curative powers of ozone therapy.

Streszczenie

Urazy zębów w wieku rozwojowym są drugą co do częstości przyczyną zgłaszania się pacjentów do lekarza stomatologa. Urazy w postaci całkowitego zwichnięcia zęba według danych z piśmiennictwa występują u 0,5–16% dzieci z uzębieniem stałym i dotyczą znacznie częściej chłopców. Wybite zostają najczęściej siekacze przyśrodkowe w szczęce, znacznie rzadziej w żuchwie. Resorpcja zewnętrzna korzenia jest powikłaniem występującym w przypadku urazów zębów prowadzących do uszkodzenia tkanek przyzębia. Najczęściej występuje w zębach całkowicie zwichniętych, wtórnie replantowanych. Proces jest uzależniony od zachowania żywotności miazgi. Etiologia i patogeneza resorpcji zewnętrznej nie jest do końca wyjaśniona. Opisano przypadek 10−letniego pacjenta, u którego w wyniku urazu w 2005 r. doszło do całkowitego zwichnięcia zęba 21. Ząb replantowano bez jednoczesnego leczenia endodontycznego. Podczas badań kontrolnych w okresie 3 lat od urazu została zachowana żywotność miazgi. W 2008 r., po 3 latach od urazu, stwierdzono początki powikłania w postaci przewlekłego ropnego stanu zapalnego tkanek okołowierzchołkowych – rozpoznano i opisano radiologicznie m.in. resorpcję zewnętrzną korzenia zęba. Praca przedstawia kliniczne możliwości zahamowania wyżej opisanego procesu patologicznego z wykorzystaniem preparatów wodorotlenkowo−wapniowych i leczniczych właściwości ozonu.