Streszczenie

Wprowadzenie. Szacuje się, że w Polsce żyje ok. 6−6,5 tys. niesłyszących oraz 70−90 tys. słabosłyszących dzieci i młodzieży. W większości pobierają one naukę w specjalnych ośrodkach szkolno−wychowawczych. W województwie zachodniopomorskim funkcjonują 3 takie placówki. Żadna z nich nie posiada gabinetu stomatologicznego. W piśmiennictwie polskim i zagranicznym istnieje niewiele publikacji poświęconych badaniom epidemiologicznym narządu żucia dzieci i młodzieży z niedosłuchem różnego stopnia.
Cel pracy. Ocena stanu narządu żucia u dzieci niesłyszących i słabosłyszących.
Materiał i metody. Badaniem objęto 109 dzieci z ubytkiem słuchu różnego stopnia w wieku 7−15 lat, zamieszkujących województwo zachodniopomorskie. Stworzono również randomizowaną grupę kontrolną. Oceniano obecność i intensywność próchnicy (średnia liczba pw i PUW z właściwymi składowymi) oraz wskaźnik leczenia próchnicy dla uzębienia mlecznego i stałego. Dodatkowo opisano stan przyzębia (CPI), higienę jamy ustnej (PL.I. wg Silness i Löe) oraz występowanie wad zgryzu. Odnotowano obecność laku w zębach stałych.
Wyniki. Średnia liczba PUW wyniosła 2,59 i wzrastała z wiekiem. Średni wskaźnik leczenia zębów stałych miał wartość 0,33 i był istotnie statystycznie niższy w porównaniu z grupą kontrolną. Klinicznie zdrowe przyzębie miało ok. 70% badanych w obu grupach. Połowa badanych w obu grupach miała dobrą higienę jamy ustnej. Bez zaburzeń zgryzowych pozostawało 11,01% dzieci z uszkodzonym słuchem i 28,44% dzieci z grupy kontrolnej − była to różnica statystycznie istotna.
Wnioski. Dzieci niesłyszące i słabosłyszące nie różniły się istotnie od swoich rówieśników ze zdrowym słuchem pod względem występowania próchnicy, chorób przyzębia i stanu higieny jamy ustnej. Częściej były dotknięte wadami zgryzu, brakiem leczenia próchnicy zębów mlecznych i stałych oraz zaniedbaniami profilaktyki bruzd zębowych. Grupę dzieci z uszkodzonym słuchem należałoby objąć specjalną opieką stomatologiczną uwzględniającą pomoc profilaktyczną i leczniczą.

Abstract

Background. It is estimated that there are about 6000−6500 deaf and about 70 000−90 000 hardly hearing children and adolescents in Poland. They mainly attend special schools for hearing impaired pupils. There are only 3 such schools in West−Pomeranian Region, but none of them has dentist's office. A few articles about the epidemiology of the oral health condition of hearing impaired children have been published so far.
Objectives. The evaluation of the oral health condition in deaf and hardly hearing children.
Material and Methods. A group of 109 hearing impaired children from West−−Pomeranian Region, aged 7 to 15, of both sexes, participated in this study. The randomized control group was also made. The assessed indices were: caries frequency, dft and DMFT value with proper components and dental treatment index for primary and permanent dentition. Condition of periodontium (CPI index), oral hygiene (Pl.I. by Silness and Löe), frequency of malocclusions and the presence of fissure sealants were also estimated.
Results. Mean DMFT was 2.59 and tended to increase with age. Mean dental treatment index was 0.33 and was significantly lower comparing with the control group. Healthy periodontium had about 70% pupils in both groups. Half of the examined children in both groups had good oral hygiene. There were about 11.01% of hearing impaired without maloclussions comparing with 28.44% of control group children (statistically significant difference).
Conclusion. Deaf and hardly hearing children did not significantly differ from their hearing peers with regard to caries frequency, periodontal diseases and oral hygiene status. They more often presented malocclusions, lack of caries treatment in primary and permanent teeth and were neglected in fissures’ prophylaxis. Hearing impaired children should be under special dental care including prophylaxis and treatment.